Een tekort aan molybdeen kan voorkomen bij ziekten die de opname van het stofje voorkomen, zoals de ziekte van Crohn of het prikkelbare darmsyndroom.

Wat is het en wat doet het?
Molybdeen is een spoorelement dat een grote rol speelt in veel processen in ons lichaam. Voor we hier dieper op ingaan, zullen we je eerst uitleggen wat een spoorelement is. Kortweg gezegd is het een anorganische stof. Organische stoffen zijn afkomstig van levende wezens als planten en dieren, en anorganische stoffen van levenloze materialen of organische producten. Deze bevatten vocht, mineralen en spoorelementen. Ze kunnen ook worden aangetoond in weefsels van de mens, en komen in kleine hoeveelheden voor in de voeding die wij tot ons nemen. Zelf kan het lichaam deze stoffen niet maken, maar wel hebben we ze nodig. We bestaan zelfs voor ongeveer 4% uit mineralen en spoorelementen.

Molybdeen komt voornamelijk voor in noten, peulvruchten en graanproducten. Ook kan het gevonden worden in melk, eieren en orgaanvlees. De hoeveelheid molybdeen hangt af van de bodem waarop wordt geteeld. Molybdeen is nuttig voor de mens omdat het helpt bij de aanmaak van cellen, het afbreken van koolhydraten, het opnemen en benutten van ijzer, het ontgiften van sulfiet, het zorgen voor de ontwikkeling van stikstof en het helpt aangeboren stofwisselingsziekten te behandelen.

Symptomen van het tekort
Ook al is het tekort van molybdeen nog niet grondig onderzocht, de volgende symptomen worden aannemelijk mocht er een tekort ontstaan: er ontstaan mond- en tandvleesaandoeningen, je kunt last krijgen van nachtblindheid, (oudere) mannen krijgen last van een verminderd libido, de hartslag kan verhogen en de ademhaling versnellen, en er kan overgevoeligheid voor sulfiet ontstaan.

Wat zijn de oorzaken van het tekort?
Je kunt je voorstellen dat een tekort aan molybdeen niet erg positief uitpakt voor je lichaam. Toch zijn de effecten van een tekort van molybdeen nog niet onderzocht. Dit komt omdat een tekort zeer onwaarschijnlijk is, indien je gevarieerd voedsel eet afkomstig van een mineraalrijke grond. Als je dus veel kant en klare producten eet of veel fastfood, dan kan het toch voorkomen dat je te weinig molybdeen binnenkrijgt. Daarnaast heeft molybdeen een wisselwerking met koper. Krijg je te veel koper binnen, dan kan een tekort ontstaan aan molybdeen. Slik je koperelementen? Let hier dan op! Heb je de ziekte van Crohn, krijg je langdurige sondevoeding of heb je last van het prikkelbaar darm syndroom? Dan wordt een tekort aan molybdeen ook aannemelijker en val je in de risicogroep.

Hoe behandel je een tekort?
In Nederland wordt een aanbeveling gedaan van 17 microgram molybdeen per dag voor kinderen en 45 microgram molybdeen per dag voor volwassenen. Een tekort is gemakkelijk te verhelpen door supplementen te slikken. Eén te veel zal overigens ook niet onmiddellijk leiden tot gevaarlijke situaties. Mits deze overdaad eenmalig of kortdurend is. De positieve en negatieve effecten zijn beide beperkt. Een tekort aan molybdeen is, indien je niet valt in de risicogroep, dan ook niet iets waar je je direct zorgen over hoeft te maken.